Achikar – półlegendarny wezyr asyryjskich królów Sennacheryba (705–681 p.n.e.) i Asarhaddona (681–669 p.n.e.), bohater asyryjskiej literatury mądrościowej, biblijnej Księgi Tobiasza oraz żydowskich i chrześcijańskich apokryfów.
Z opowieścią o Achikarze zapoznali się członkowie żydowskiej diaspory w Asyrii i Górnym Egipcie, tak iż ostatecznie stał się on jednym z bohaterów biblijnej Księgi Tobiasza. Występuje on w niej jako bratanek Tobita, który opiekował się stryjem przez dwa lata w okresie jego ślepoty. Księga Tobiasza wspomina także lakonicznie asyryjską opowieść o spisku Nadana (w Biblii Nadab) przeciwko Achikarowi, z którego ten wyszedł obronną ręką i późniejszym upadku Nadana.
W Kodeksie Synajskim Achikar występuje pod imieniem Acheicharos lub Acheikar, w Kodeksie Watykańskim i Aleksandryjskim jako Achiacharos, natomiast w rękopisach starołacińskich jako Achicarus.
Z opowieścią o Achikarze zapoznali się członkowie żydowskiej diaspory w Asyrii i Górnym Egipcie, tak iż ostatecznie stał się on jednym z bohaterów biblijnej Księgi Tobiasza. Występuje on w niej jako bratanek Tobita, który opiekował się stryjem przez dwa lata w okresie jego ślepoty. Księga Tobiasza wspomina także lakonicznie asyryjską opowieść o spisku Nadana (w Biblii Nadab) przeciwko Achikarowi, z którego ten wyszedł obronną ręką i późniejszym upadku Nadana.
W Kodeksie Synajskim Achikar występuje pod imieniem Acheicharos lub Acheikar, w Kodeksie Watykańskim i Aleksandryjskim jako Achiacharos, natomiast w rękopisach starołacińskich jako Achicarus.